Tekrarlayan düşükler 2 veya 3 gebeliğin peş peşe sonlanması olarak tanımlanmaktadır. Gebeliklerin yaklaşık %1.3’ünde görülür. Yirmili yaşlarda tekrarlayan düşük ihtimali %1 iken 30’lu yaşlarda oran %2’ye çıkar, 40 yaş civarındaki bir kadında ise oran %25 gibi oldukça yüksektir. Olguların % 60’ında neden saptanamaz. Tedaviden en çok fayda görenler ise anatomik sebebe bağlı kayıplardır.
Sebepleri:
1) Genetik faktörler
2) Anatomik faktörler
3) Endokrin faktörler
4) Enfeksiyöz faktörler
5) İmmunolojik faktörler
6) Diğer(çevresel,ilaçlar,plasental,medikal hastalıklar.)
1) Genetik faktörler Tek bir kendiliğinden düşüğü olanda kromozom anomalisi %50-60. Tekrarlayan gebelik kaybı çiftlerin kromozomal yapılarının incelenmesi gerekir (karyotip analizi). Sonuca göre genetik danışmanlık verilir. Spesifik bir tedavisi yoktur. Eşler sitogenetik olarak normal ise fekondasyon (döllenme) dönemi sırasında çevresel (radyasyon, enfeksiyon,ilaç vs.) etkenlerden uzak durmak. Eşler sitogenetik olarak normal değil ise yardımcı üreme teknikleri (tüp bebek uygulamaları) kullanılabilir (pre implantasyon genetik tanı, donör gametlerin (başkasının yumurtasının kullanımı.)
2) Anatomik faktörler TGK lı kadınların %12-15 inde uterusta gelişme anormalliği vardır. Bunlar rahim içinde yapışıklıklar, myomlar,rahim içindeki bölmeler (septum) ve bunlara benzer bozuklukları kapsar. En sık septum gözükür. Tedavisi histeroskopik olarak düzeltilmesidir. Tedavi sonrası doğum oranı %70-80 dir. Serviks yetersizliği dediğimiz durumda, rahim ağzında erken dönemde kendiliğinden ağrısız bir şekilde açılma söz konusudur. Bu durum düşük ya da bebeğin yaşayamayacağı kadar erken bir doğuma sebep olur. Bunun tedavisiyse rahim ağzına gebeliğin 3.ayının sonunda uygun tekniklerle dikiş atılmasıdır. (serklaj operasyonu)
3) Endokrin faktörler (Hormonal sebepler) Tiroid bezi hastalıkları, diabetes mellitus (şeker hastalığı), luteal faz yetmezliği dediğimiz gebeliğin sürmesi için gerekli olan progesteron hormonunun yetersiz olması ve prolaktin hormonu ile ilgili bozukluklar değişik mekanizmalar ile gebelik kayıplarına sebep olabilirler. Tedavi, neden olan bozukluğun tespiti sonrası nedene yönelik yapılır. Hormon eksikliği varsa yerine koymak, fazlalığı varsa normal değerlere düşürmek, şeker hastalığı mevcut ise şeker düzeyini kontrol altına almak.
4) Enfeksiyöz faktörler Mikoplazma, üreaplazma, klamidya ve β streptokoklar en sık bildirilen patojenler olmakla birlikte bakteri veya virüslerin TGK na sebep olduğuna ilişkin sağlam kanıtlar yoktur. Her iki partnerin de antibiyotiklerle ampirik tedavisi hem daha ekonomik hem de zamandan tasarruf ettirici olabilir.
5) İmmunolojik faktörler (Bağışıklık sistemi ile ilgili nedenler) TGK lı hastaların %10-16 sında saptanabilir. Antifosfolipid antikorlar trombositlere ve damar endoteline karşı yönlenerek, desidual ve plasental yetersizlik oluşturarak tromboz ve düşüklere neden olurlar. Tedavisinde düşük doz aspirin ve subcutan heparin kullanılır.%70-75 inde canlı doğum beklenir. Alloimmunite annenin anormal immun yanıtlarıyla ilişkili düşük nedenlerini ifade eder. Bu olgularda immunoterapi (lökositimmunizasyonu,IVIG...) önerilmekle birlikte gerekliliği henüz kanıtlanmış değildir.
Tanı koymak için hekiminizin yapması gereken işlemler;
-Vajinal ultrason ile birlikte fizik muayene
-Düşüklerle ilgili ayrıntılı tıbbi özgeçmiş değerlendirmesi, özellikle ailede kan pıhtılaşma bozukluğu hikayesi
-Histerosalpingografi (HSG-ilaçlı rahim filmi veya tüp filmi)
-Troid fonksiyon testleri
-Prolaktin testi
-Kan şekeri
-Trombofili paneli
-Kadın ve erkekte kromozomal anomalileri tesbit için genetik testler
